Skolioza jest coraz częściej stawianą diagnozą wśród dzieci i młodzieży. Niestety nie wszyscy zdają sobie sprawę, że jest to choroba na całe życie. Warto więc dowiedzieć się jak wygląda życie ze skoliozą i czy bardzo różni się od życia bez niej. A może nie powinno?
Kiedy podejrzewasz skoliozę u swojego dziecka...
…koniecznie skonsultuj się ze specjalistą w tej dziedzinie i to jak najszybciej! Czas reakcji (czyli rozpoczęcia leczenia) ma ogromne znaczenie. Biorąc pod uwagę realia publicznej opieki zdrowotnej czas oczekiwania na wizytę jest bardzo długi. Może okazać się, że po tych kilku lub nawet kilkunastu miesiącach oczekiwania, skolioza pogorszy się na tyle, ze będzie wymagała leczenia operacyjnego. Dlatego w tym przypadku nie ma co czekać, trzeba działać od razu.
Leczenie skoliozy zacznij jak najszybciej
Niezależnie od tego, do jakiego specjalisty skierujesz swoje kroki – lekarza czy fizjoterapeuty – znajdź osobę, która specjalizuje się w leczeniu skolioz. Nie jest to takie oczywiste, że każdy fizjoterapeuta będzie miał kluczową wiedzę w tym zakresie, tak samo jak nie każdy ortopeda zajmuje się kręgosłupem. Więcej na ten temat przeczytasz w artykule dotyczącym leczenia skoliozy.
Jak zmienia się codzienność po diagnozie?
Leczenie skoliozy nie jest krótką przygodą. Czas trwania terapii zależy od wielu czynników, w tym od stopnia dojrzałości kostnej. Dziecko powinno być pod opieką specjalisty do zakończenia wzrostu a nawet trochę dłużej. Jeżeli Twoje dziecko w chwili wykrycia skoliozy ma np. 10 lat, dobrze jest być przygotowanym na kilkuletnią intensywną terapię i regularne wizyty u specjalisty do momentu aż dziecko przestanie rosnąć.
Leczenie zachowawcze obejmuje intensywną fizjoterapię. Kluczowy w procesie rehabilitacji jest udział rodzica w ćwiczeniach i wpisanie ich do codziennego harmonogramu zajęć. Regularna praca w domu jest bardzo ważna w procesie leczenia i w dużej mierze od niej zależy sukces terapii.
Niejednokrotnie poza fizjoterapią zalecone jest noszenie gorsetu praktycznie przez całą dobę. Więcej na temat gorsetu ortopedycznego w skoliozie przeczytasz w naszych artykułach: klik i klik.
Do tej nowej codzienności dochodzą regularne wizyty u lekarza ortopedy oraz wykonywanie zdjęć rentgenowskich raz na pół roku lub rok. Jak widzisz, jest tego sporo.
Zakończenie leczenia nie oznacza, że można zapomnieć o skoliozie.
Kiedy leczenie można uznać za zakończone? Kiedy dziecko przestaje rosnąć oraz proces kostnienia jest zakończony. Niestety nie jest tak, że w tym momencie stan nie może się pogorszyć. Tak naprawdę, osoba ze skoliozą do końca życia powinna utrzymywać układ ruchu w lepszej sprawności niż gdyby skoliozy nie miała.
Skolioza nie wyklucza ze sportu
Dowodzi temu chociażby Usain Bolt, który ma zdiagnozowaną dużą skoliozę! Osoby ze skolioza mogą, a nawet powinny uprawiać aktywność fizyczną. Oczywiście są aktywności, które nie sprzyjają terapii skoliozy i poprawie postawy. Takie aktywności powinny być ograniczane lub zmodyfikowane tak, aby wspomagały terapię skoliozy.
Niestety nadal część środowiska medycznego zakazuje dzieciom uprawiania ich ukochanego sportu obawiając się konsekwencji. Niesie to jednak odwrotne skutki. Dzieci tracą motywację, nie widzą sensu uczestniczenia w innych aktywnościach, a tym bardziej w fizjoterapii. Odebranie dziecku pasji jest dużym demotywatrem do pracy nad skoliozą.
Czy skolioza powinna mieć wpływ na wybór zawodu?
Rzadko się nad tym zastanawiamy, jednak w pracy spędzamy bardzo dużą część naszego życia. Jeżeli praca będzie zbyt obciążająca dla kręgosłupa, może nie być możliwości, aby na dłuższą metę ją wykonywać. Może też powodować przewlekłe dolegliwości bólowe. Jeżeli wymarzony zawód wiąże się z dużym obciążeniem, tym bardziej trzeba zadbać o regularną pracę nad stabilizacją i fleksyjnością kręgosłupa.
Czy życie po diagnozie skoliozy powinno całkowicie się zmienić?
Oczywiście, że nie!
Faktem jest, że dziecko ma dużo dodatkowych obowiązków. Warto jednak zadbać o to, żeby w miarę naturalnie przejść nad nimi do porządku dziennego. Nastawienie rodziców bardzo często jest kopiowane przez dzieci, dlatego próbujmy podchodzić do nowej sytuacji ze spokojem i zrozumieniem.
